Το 1675, ανατέθηκε στον Άρεντ Ρόγκεβεν, έναν καταξιωμένο Ολλανδό λόγιος και μαθηματικός, με γνώσεις αστρονομίας και θεωρίας της ναυσιπλοΐας, μια επιχείρηση στη Νότια Θάλασσα. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του, όμως, δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν οικονομική υποστήριξη. Ύστερα από τον θάνατό του, ωστόσο, το 1679, το όνειρό του θα γίνει πραγματικότητα από τους γιους του Γιάκομπ και Γιαν.
Για μεγάλο μέρος της ζωής του, ο Γιάκομπ Ρόγκεβεν ενεπλάκη σε θρησκευτικές διαμάχες. Είχε τον τίτλο του συμβολαιογράφου του Μίντλεμπουργκ (πρωτεύουσας της επαρχίας όπου γεννήθηκε) και του διδάκτορα Νομικής, ενώ διετέλεσε και μέλος του Συμβουλίου Δικαιοσύνης στην Μπατάβια (σημερινή Τζακάρτα της Ινδονησίας). Ύστερα από χρόνια προβλημάτων λόγω της στάσης του στις θρησκευτικές διαμάχες, το 1721, σε ηλικία 62 ετών, ο Ρόγκεβεν πρότεινε στην Ολλανδική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών την πραγματοποίηση ενός εξερευνητικού ταξιδιού στις άγνωστες περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού, οι οποίες βρίσκονταν εντός των ορίων που καθόριζε το καταστατικό της εταιρείας, σε μια προσπάθεια να κάνει πράξη την αποστολή που είχε ανατεθεί στον πατέρα του. Η πρότασή του προωθήθηκε και από τον αδερφό του, Γιαν, έμπορο στο Μίντλεμπουργκ, ο οποίος βοήθησε στον σχεδιασμό και την προετοιμασία του ταξιδιού μετά από την έγκριση που έλαβαν.
Ο Ρόγκεβεν αναχώρησε τον Αύγουστο του 1721, με την αποστολή του να κατευθύνεται αρχικά προς τα νησιά Φώκλαντ, μέσω του στενού Λε Μερ, και να συνεχίζει γύρω από το Κέιπ Χορν της Χιλής, νοτιότερο ακρωτήριο του αρχιπελάγους της Γης του Πυρός, και κατόπιν να πλέει βόρεια. Από τις 24 Φεβρουαρίου έως τις 17 Μαρτίου 1722, αγκυροβόλησαν στα νησιά Χουάν Φερνάντεζ, για ανεφοδιασμό και τυχόν επισκευές που απαιτούνταν στα πλοία εν αναμονή του ταξιδιού προς τα άγνωστα μέρη του Ειρηνικού Ωκεανού.
Έχοντας βορειοδυτικό προσανατολισμό, η αποστολή του Ρόγκεβεν έπλευσε για περισσότερα από 1.500 μίλια μέχρι που, την Κυριακή του Πάσχα, στις 5 Απριλίου 1722, αντίκρισε αυτό που αρχικά ήλπιζαν ότι ήταν η ακτογραμμή της θρυλικής Νότιας Χώρας. Όμως ήταν το Νησί του Πάσχα. Ο Ρόγκεβεν, εξερεύνησε τα μεγάλα, παράξενα λίθινα αγάλματα του νησιού και ήρθε σε επαφή με τους κατοίκους του για αρκετές ημέρες —όχι όμως χωρίς τριβές, και προκαλώντας μερικούς θανάτους. Ωστόσο, η αποστολή δεν θα παρέμενε παραπάνω στο νησί, καθώς δεν το θεώρησε σημαντικό.
Στη συνέχεια, θα προχωρούσε δυτικά, μέχρι που αντίκρισε τα Μπόρα Μπόρα (νήσοι Σοσάιετι) και τα περισσότερα νησιά της Σαμόα πριν φτάσει στο φυλάκιο της ολλανδικής Ανατολικής Ινδίας Τζεπάρα (στη σημερινή Ιάβα) στις 10 Σεπτεμβρίου 1722. Μέχρι τότε, όμως, το μισό από το αρχικό πλήρωμα είχε υποκύψει από διάφορες ασθένειες.
Παρά τις ανακαλύψεις, όταν η αποστολή έφτασε στην Μπατάβια, η Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών κατέλαβε αμέσως τα πλοία και τα φορτία τους και συνέλαβε τον Ρόγκεβεν και τους άνδρες του για παραβίαση του μονοπωλίου της εταιρείας στην περιοχή. Απελευθερώθηκαν μόλις τον Νοέμβριο, ύστερα από την παρέμβαση του κράτους, και έφτασαν πίσω στην Ολλανδία στις 11 Ιουλίου 1723.
Το πρωτότυπο ημερολόγιο του Ρόγκεβεν για το ταξίδι του στον Ειρηνικό, το οποίο τεκμηριώνει τις ανακαλύψεις του, είχε εξαφανιστεί. Ένα αντίγραφο του χαμένου ημερολογίου είχε δημιουργηθεί από γραφείς της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών στην Μπατάβια. Το συγκεκριμένο αντίγραφο βρέθηκε τελικά το 1836 σε μια δέσμη εγγράφων ανάμεσα στα αρχεία της εταιρείας στο Μίντλεμπουργκ, και δημοσιεύθηκε το 1838, δίνοντας έτσι στον κόσμο την πρώτη έγκυρη περιγραφή της αποστολής.
Αφήστε μια απάντηση