Σάββας Αθανασίου
Η ελληνική ναυτιλία θα υπάρχει, μόνο όσο υπάρχουν Έλληνες ναυτικοί, αλλιώς θα γίνουμε όπως και οι άλλες Βαλκανικές και Ευρωπαϊκές χώρες που δεν έχουν ναυτιλία”.
Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, συμμετέχοντας στο Forum Star που έγινε στη Λαμία, είπε επίσης ότι η Ελλάδα έχει δύο πλεονεκτήματα, τη ναυτοσύνη της και την γλώσσα της. “Η Μαρία Ευθυμίου, την οποία παρακολουθώ να μιλάει υποστηρίζει ότι αυτά τα δύο είναι η δύναμη μας”.
Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, αποκάλυψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια, για το πως έγινε εφοπλιστής:
“Είμαι Χιώτης και είμαι και ναυτικός. Το ότι επέτυχα το οφείλω σε ορισμένους ανθρώπους που με βοήθησαν. Ο πρώτος άνθρωπος που με βοήθησε και ήταν και μακρινός συγγενής μου, ήταν ο Νικόλας Γεωργίου Λιβανός, που ίδρυσε και λειτούργησε το Λιβανούδειο Γυμνάσιο Καρδαμύλων. Από αυτό το Γυμνάσιο βγήκαν εκατοντάδες χιλιάδες καπετάνιοι”.
Επίσης, υπενθύμισε ότι στη Χίο έγινε σφαγή 100.000 πατριωτών μας και οι υπόλοιποι για να σωθούν έφυγαν στη Σύρο και αλλού. “Πάνω από 10.000 χρόνια οι Χιώτες ασχολούνται με τη ναυτιλία”, τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στην ίδρυση της “Στέγης της Μαρίας” και του Ναυτικού Λυκείου, ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, τόνισε ότι “όταν πέθανε η κόρη μου Μαρία, πριν από δεκατέσσερα χρόνια, αποφασίσαμε το σπίτι της να το μετατρέψουμε σε οικοτροφείο για να ενισχύσουμε το Γυμνάσιο των Καρδαμύλων για να μην κλείσει. Το Ναυτικό Λύκειο το φτιάξαμε για να συνεχίσουμε να βγάζουμε ναυτικούς”.
“Εμείς μεγαλώσαμε με την μάνα μας. Ο πατέρας μας ταξίδευε. Έλειπε επτά συνεχόμενα χρόνια. Δεν ξέραμε αν ζούσε ή αν έχει πεθάνει. Ο αδελφός της μάνας μου, που ήταν στο ίδιο βαπόρι με τον πατέρα μου πνίγηκε. Η μάνα μου ήταν μαυροφορεμένη έτσι και αλλιώς. Μας μεγάλωσε στην Κατοχή μόνη της”.
“Εγώ, πρόσθεσε, την πρώτη φορά που μπαρκάρισα, έμεινα στο βαπόρι για τέσσερα χρόνια, τόσα χρειαζόταν για να πάρω το δίπλωμα μου. Το ίδιο έκαναν και αρκετοί άλλοι. Αυτό το έκανα για να επισπεύσω για να γίνω καπετάνιος”.
Αφήστε μια απάντηση