Βυθίσατε την Τσέλσι!

Του Θανάση Χειμωνά

Ποιά είναι η κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή; Μην είναι η θρυλική Ρεάλ Μαδρίτης με τα εκατοντάδες τρόπαια η οποία μάλιστα πήρε πρόσφατα μια τεράστια πρόκριση επί της Παρί Σεν Ζερμέν στο Τσάμπιονς Λιγκ; Μήπως είναι η Μπάγερν Μονάχου που σπέρνει τον τρόμο μοιράζοντας πεντάρες και εφτάρες; Ίσως πάλι η νεόπλουτη Μάντσεστερ Σίτι που προηγείται για πολλοστή φορά στο φετινό πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ.

Τυπικά πάντως, η πρώτη ομάδα στην Ευρώπη σήμερα είναι η Τσέλσι. Πολύ απλά επειδή η αρμάδα του Γερμανού Τόμας Τούχελ είναι η κάτοχος του Τσάμπιονς Λιγκ as we speak. Αυτή επικράτησε στον τελευταίο ως τώρα τελικό της σημαντικότερης παγκοσμίως ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, τον περασμένο Μάιο επί της Σίτι στο Οπόρτο, αυτή είναι ακόμα η πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Ε λοιπόν, αυτόν τον μεγάλο και ιστορικό σύλλογο οι Άγγλοι βάλθηκαν να τον διαλύσουν. Δεν είναι πρωτοφανές κάτι τέτοιο. Έχει συμβεί άπειρες φορές στο παρελθόν – ακόμα και στη χώρα μας. Συνήθως συμβαίνει για αβάσταχτα χρέη. Άλλες φορές για εμπλοκή σε στημένα παιχνίδια. Πιο σπάνια λόγω σοβαρότατων χουλιγκανικών επεισοδίων. Τίποτα όμως από τα παραπάνω δεν ισχύει για τους Λονδρέζους οι οποίοι αποτελούν υπόδειγμα σε όλα τα επίπεδα. Η Τσέλσι οφείλει να διαλυθεί για έναν λόγο: Επειδή ο ιδιοκτήτης της είναι Ρώσος.

Αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία η Δύση προχώρησε σε μια σειρά από κυρώσεις εναντίον του καθεστώτος Πούτιν. Λογικό και – κατά την ταπεινή μου άποψη – απολύτως θεμιτό. Κάθε εισβολή ενός κράτους σε ένα άλλο οφείλει να καταδικάζεται άμεσα και εμπράκτως – άλλο αν στην Ελλάδα καταδικάζουμε επιλεκτικά ανάλογα με το τί ψηφίζουμε. Από την στιγμή που η επιλογή μιας παγκόσμιας πολεμικής σύρραξης δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται πάνω στο τραπέζι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος συμπαράστασης στους Ουκρανούς είναι να προκληθεί οικονομική ασφυξία στους Ρώσους.

Έχουμε όμως φτάσει σε ένα κανονικό κυνήγι μαγισσών. Είδαμε έργα μεγάλων Ρώσων συνθετών αλλά και ρωσικές κινηματογραφικές ταινίες να αποκλείονται από φεστιβάλ. Είδαμε να αφαιρείται από πασίγνωστη ρωσική βότκα η κατάληξη “σναγια” επειδή παραπέμπει στη ρωσική γλώσσα. Μέχρι και ρωσικές γάτες “κόπηκαν” από γατοκαλλιστεία! Στον δε αθλητισμό δεν έχει μείνει κολυμπηθρόξυλο. Όλες οι ομάδες και οι περισσότεροι αθλητές από τη Ρωσία έχουν φάει πόρτα παντού. 

Τα παραπάνω φυσικά δεν προκαλούν κάποια ιδιαίτερη οικονομική ζημιά στην κυβέρνηση Πούτιν.  Απλώς προσδίδουν μια θεσμική αύρα στην επικίνδυνη και ρατσιστική θεωρία της συλλογικής ευθύνης.

Στην περίπτωση της Τσέλσι η παράνοια ανεβαίνει σε ακόμα υψηλότερο λέβελ. Εδώ δεν έχουμε καν να κάνουμε με Ρώσους. Η Τσέλσι είναι μια παραδοσιακή αγγλική ομάδα, με παραδοσιακούς άγγλους οπαδούς η οποία εδρεύει στην παραδοσιακή αγγλική πρωτεύουσα. Στο ρόστερ της δεν υπάρχει ούτε ένας Ρώσος ποδοσφαιριστής. Σε αυτόν λοιπόν τον βεριτάμπλ λονδρέζικο σύλλογο “πάγωσαν” οι τραπεζικοί λογαριασμοί ενώ δεν επιτρέπεται καν να πουλάει εισιτήρια για τους αγώνες του ή προϊόντα από την μπουτίκ! Όποιος προνόησε να αγοράσει διαρκείας στην αρχή της σεζόν, θα μπορεί να την βλέπει live. Οι υπόλοιποι από την τηλεόραση και το live streaming. Για κασκολάκια και αρκουδάκια με το σήμα της ομάδας ούτε λόγος. Μόνο μούφες από πλανώδιους πλέον. Ο Αμπράμοβιτς (που παραιτήθηκε αμέσως μόλις ξεκίνησε αυτή η ιστορία) πρέπει να βρει μέσα στην τούρλα του Σαββάτου αγοραστή για το πακέτο των μετοχών του συλλόγου. Αν αυτό δεν συμβεί άμεσα η Τσέλσι (όπως διαβεβαίωσε ο γενικός διευθυντής και βετεράνος Τσέχος τερματοφύλακας, Πετρ Τσεχ) ενδεχομένως να μην μπορέσει να ολοκληρώσει τη χρονιά. Ήδη, τόσο ο Τούχελ, όσο και αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές έχουν αρχίσει να ψάχνουν πού θα συνεχίσουν την καριέρα τους.

Εδώ θα μου πείτε πως ο Αμπράμοβιτς δεν είναι απλώς “ένας Ρώσος”. Κολλητάρι του Βλαδίμηρου από τα μικράτα του έχει κατηγορηθεί μέχρι και πως αποτελεί αχυράνθρωπό του Ρώσου δικτάτορα. Ακόμα κι έτσι, είναι λογικό να κονιορτοποιείς έναν σύλλογο στον οποίο απασχολούνται χιλιάδες άνθρωποι και τον οποίο λατρεύουν εκατομμύρια σε όλο τον πλανήτη; Επίσης, είναι τόσο χειρότερος ο Αμπράμοβιτς από όλους εκείνους τους μεγιστάνες από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, κράτη όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν λίγο-πολύ άγνωστες λέξεις, που ξεπλένουν τα πετροδόλαρά τους στις πλάτες άλλων γιγάντων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου; 

Όπως και στην περίπτωση του Covid-19 έτσι και τώρα (μπροστά σε ένα σαφώς υπαρκτό πρόβλημα) η Δύση αντιδρά παντελώς υστερικά. Ο τυφλός και τιμωρητικός αποκλεισμός οτιδήποτε ρωσικού παραπέμπει σε άλλους καιρούς. Και σε καθεστώτα ακόμα χειρότερα από αυτό του Πούτιν.