Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί τα περιγράφουν ως «μια κουκίδα στο πέλαγος, μακριά από τα γνωστά τουριστικά μονοπάτια». Αλλά λένε μόνο τη μισή αλήθεια. Γιατί σ’ αυτή την κουκίδα, τη γενέτειρα του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Δημήτρη Παπανικολή και του γνωστού εθνικού ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη, «υποψιασμένοι» ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν – ή ακόμα καλύτερα δημιουργούν – τον προσωπικό τους παράδεισο, με τα υλικά που προσφέρει η αιγαιοπελαγίτικη φύση.
Οι Ψαριανοί είναι, πρώτα και πέρα από όλα, υπερήφανοι για το δοξασμένο παρελθόν τους. Η επαναστατική σημαία του 1821 – λευκή και κόκκινη με έναν σταυρό και μια άγκυρα με ένα φίδι τυλιγμένο ολόγυρά της – προϋπαντεί τον επισκέπτη στο λιμάνι, θυμίζοντάς του ότι η ιστορία του τόπου είναι συνυφασμένη με την ιστορία της αδάμαστης ψυχής.
Κατοικημένα από τη Μυκηναϊκή περίοδο, όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα από το νεκροταφείο που ανασκάφθηκε στον κόλπο Αρχοντίκι, τα Ψαρά φιλοδωρούν τον ταξιδιώτη με γενναίες δόσεις ηρεμίας και χαλάρωσης. Οι υπέροχες παραλίες τους δεν υποφέρουν ποτέ από πολυκοσμία. Ξεχωρίζουν οι πολυσύχναστες Κατσούνη και Κάτω Γιαλός, μέσα στον οικισμό, τα Λαζαρέττα με την ψιλή άμμο και τα όμορφα κοχύλια, η Λάκκα και η παραλία της Λήμνου. Όμορφες αμμουδιές διαθέτει και το γειτονικό νησάκι Αντίψαρα.
Οι λάτρεις του υποβρύχιου ψαρέματος θα ανακαλύψουν έναν αληθινό υποθαλάσσιο πακτωλό στις πολυάριθμες βραχονησίδες που περιβάλλουν το νησί. Οι περιηγητές θα εκτιμήσουν την λιτή ομορφιά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου με τα εξήντα σκαλοπάτια , χτισμένη από το 1793, και της μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με τα σπάνια χειρόγραφα και τα ιερατικά κείμενα, τυπωμένα στη Μόσχα και τη Βενετία.
Στην ιστορική καταστροφή των Ψαρών, το μόνο που σώθηκε από τον όλεθρο ήταν η εικόνα της Παναγίας του Ελ Γκρέκο που φυγαδεύτηκε στη Σύρο, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. Ξεχωρίζουν ακόμη το Παλαιόκαστρο, το οποίο έχτισαν άποικοι (Θεσσαλείς, Eυβοείς και Xιώτες) τον 15ο αι. για τον φόβο των πειρατών (εδώ, ένας φάρος φωτίζει το πολυσύχναστο πέρασμα ανάμεσα στη Xίο και τα Ψαρά) και φυσικά ο λόφος της Μαύρης Ράχης, με το μνημείο της σφαγής. Η Μνήμη του Ολοκαυτώματος των Ψαρών τιμάται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου και γίνεται αφορμή για εορταστικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Στα Ψαρά, θα δοκιμάσετε τα πιο νόστιμα θαλασσινά που έχει βγάλει ποτέ η θάλασσα, όπως επίσης και την πιο προσιτή αστακομακαρονάδα της Ελλάδας. Θα πάρετε μια γεύση από την τοπική τυροκομία με μυζήθρα και κοπανιστή και θα συμφωνήσετε με τους γνώστες του είδους, ότι το ψαριανό θυμαρίσιο μέλι, ίσως επειδή τρυγιέται μόνο μια φορά το χρόνο, βρίσκεται στον γευστικό κολοφώνα της παραγωγής μελιού σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Αξιοθέατα
Μυκηναϊκός Οικισμός στο Αρχοντίκι
Ο αρχαιολογικός χώρος στο Αρχοντίκι περιλαμβάνει οικισμό και νεκροταφείο της Μυκηναϊκής Εποχής που εκτείνονται μέχρι την ακροθαλασσιά, με τμήματα του οικισμού, αλλά και του νεκροταφείου να βρίσκονται κάτω από τη θάλασσα. Τα ευρήματα των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή τον 20ο αι. φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου.
Παλαιόκαστρο, η Μαύρη Ράχη των Ψαρών
Ο λόφος της Μαύρης Ράχης εκτείνεται στα Δυτικά του λιμανιού των Ψαρών. Ο χώρος έχει ιστορική και συμβολική σημασία για το νησί, καθώς αποτελούσε το τελευταίο οχυρό του νησιού το 1824. Εκεί είχαν στηθεί κανόνια και υπήρχε η πυριτιδαποθήκη. Ένα λιτό μνημείο υπάρχει στο χώρο για να θυμίζει την αυτοθυσία των Ψαριανών αγωνιστών.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου και η προτομή του Κανάρη
Ο μεγαλοπρεπής ναός, αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, προστάτη των ναυτικών, άρχισε να κτίζεται το 1785 και ολοκληρώθηκε το 1793, τη χρονιά που γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Κανάρης. Το μήκος του είναι 28 μέτρα, το πλάτος 14 μέτρα και το ύψος του φτάνει τα 28 μέτρα, ενώ για το φωτισμό του υπάρχουν 51 παράθυρα και 7 πόρτες. Ο Ιωάννης Βαρβάκης, ο εθνικός ευεργέτης από τα Ψαρά, είχε δωρίσει τα ιερά σκεύη του ναού, από τα οποία σώζεται μόνο το ιερό ευαγγέλιο. Ο ναός καταστράφηκε το 1824 και ξανακτίστηκε το 1863, όταν οι Ψαριανοί άρχισαν να επιστρέφουν στο νησί τους, μετά την καταστροφή. Ανακαινίστηκε πρόσφατα. Αξίζει να ανέβει κανείς τα 60 σκαλοπάτια και να επισκεφθεί την εκκλησία, στην οποία προσευχήθηκε ο Κανάρης, πριν ξεκινήσει για το μεγάλο του κατόρθωμα.
Κάτω από τον Άγιο Νικόλαο,εκεί που σήμερα βρίσκεται η προτομή του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης Κωνσταντίνου Κανάρη, είναι ο χώρος όπου βρισκόταν το σπίτι του.
Μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου
Η Μονή της Κοίμησης της Θεοτόκου βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού, και αναφέρεται ως σταυροπήγιο σε έγγραφο του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ (1797). Κατά την ολοκληρωτική καταστροφή του νησιού το 1824 η Μονή καταστράφηκε. Οι μοναχοί που κατάφεραν να διαφύγουν στη Σύρο περιέσωσαν εικόνα της Παναγίας που έφερε την υπογραφή του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, η οποία φυλάσσεται στην Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστή ως Παναγία των Ψαριανών, στην Ερμούπολη της Σύρου. Το μοναστήρι ανασυγκροτήθηκε κατά το β’ μισό του 19ου αι. Σε αυτό φυλάσσονται παλαιές εικόνες ενώ διαθέτει και μια αξιόλογη βιβλιοθήκη με παλαίτυπα και χειρόγραφα βιβλία. Το καθολικό της Μονής ανήκει στο λεγόμενο Αθωνικό τύπο ναού.
Με πληροφορίες από chios.gr, visitgreece.gr
Αφήστε μια απάντηση