Μια από τις πιο ιδιαίτερες νέες ανακαλύψεις μου, όσον αφορά τα ατελείωτα ελληνικά νησιά, ήταν η πανέμορφη και ιδιαίτερη Κάσος, η οποία βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο των Δωδεκανήσων, ανάμεσα στην Κρήτη και την Κάρπαθο – ένα νησί που καθιστά το ταξίδι στον χρόνο εφικτό, καθώς αρκούν μόλις… 23 ώρες για να βρεθεί κανείς στο λιμάνι της από τον Πειραιά, και να νιώσει ότι ταξίδεψε πίσω στη δεκαετία του ‘50. Κάπου εκεί πιστεύω ότι σταμάτησε ο χρόνος για την Κάσο, κι αυτό είναι που την κάνει τόσο αγαπητή στους ξενιτεμένους γηγενείς, οι οποίοι αποτελούν και τους κύριους επισκέπτες του νησιού κάθε καλοκαίρι.
Εμείς φτάσαμε στην Κάσο σχεδόν θαλασσοπνιγμένοι, αφού παλέψαμε για ώρες με τα εχθρικά κύματα του Καρπάθιου πελάγους και τις απειλητικές “σπιλιάδες”, για τις οποίες ενημερωθήκαμε πλήρως κατά τη διάρκεια της ιστιοπλοϊκής μας περιήγησης στα Δωδεκάνησα. Αποζημιωθήκαμε με το παραπάνω όμως από τους φιλόξενους Κασιώτες, οι οποίοι μας περιποιήθηκαν δεόντως φιλεύοντάς μας τις τοπικές “μακαρούνες” και τους “ντουλμάδες” τους!
Σε κάθε περίπτωση, καλό θα ήταν να επισκεφτείτε την Κάσο όταν θα είστε ελεύθεροι να φάτε ό,τι σας κάνει κέφι και δεν θα περιορίζεστε από κανενός είδους διαιτολόγιο, καθώς η κουζίνα της είναι μοναδική! Εγώ ξεχώρισα τους γεμιστούς ανθούς κολοκυθιών, τα περίφημα κολοκυθοπούλια, καθώς και τα τυριά του νησιού, όπως η γραβιέρα, το αλμυροτύρι, η ελαϊκή και βέβαια η σιτάκα, αλλά και το σπάνιο κασιώτικο βούτυρο, που λέγεται “καούλι”.
Εάν είστε λάτρεις του τυριού και βρείτε λίγο χρόνο, σας συνιστώ να επισκεφτείτε τα Μιτάτα και να δοκιμάσετε κι άλλες άγνωστες ποικιλίες – εμείς δυστυχώς δεν τα καταφέραμε αλλά το έχω βάλει στο πρόγραμμα για την επόμενη φορά! Δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποιο εστιατόριο ώστε να σας το προτείνω, καθώς όλα ήταν εξαίσια. Επισκεφτείτε σίγουρα τον Εμπορειό που βρίσκεται στην ομώνυμη παραλία, καθώς και τον Μύλο, τον οποίο δεν δοκιμάσαμε, αλλά φαίνεται πως αποτελεί σήμα κατατεθέν του νησιού.
Ως προς το τι να δείτε, η Κάσος, εκτός από το Φρυ που είναι και το λιμάνι της, έχει άλλους τέσσερις οικισμούς: την Αγία Μαρίνα, το Πόλι (“το” και όχι “η”), την Παναγία και το Αρβανιτοχώρι. Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το Φρυ και από εκεί μπορείτε να απολαύσετε πανοραμική θέα του λιμανιού.
Ως προς τη διαμονή, οι επιλογές όπως μπορείτε να φανταστείτε είναι περιορισμένες! Μεταξύ άλλων ενημερώθηκα για τα ξενοδοχεία Αναγέννηση και Evita Village, καθώς και για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια Dimitri’s Apartments.
Αφήνω τελευταίες τις παραλίες της Κάσου, οι οποίες είναι πραγματικά πανέμορφες. Το βασικό τους μειονέκτημα είναι ότι οι περισσότερες δεν είναι προσβάσιμες από δρόμο, ενώ κάποιες είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες στον καιρό. Για τα Αρμάθια όμως, μια νησίδα η οποία βρίσκεται βόρεια της Κάσου, φεύγουν καθημερινά καραβάκια, τα οποία θα σας δώσουν την ευκαιρία να κολυμπήσετε σε μια από τις ωραιότερες -χωρίς υπερβολή- παραλίες της Ελλάδας. Εμείς ανακαλύψαμε κι άλλον έναν επίγειο παράδεισο στο νότιο κομμάτι του νησιού, το όνομά της παραλίας αυτής παραμένει άγνωστο, αλλά εάν σας δοθεί η ευκαιρία να κάνετε ποτέ το γύρο της Κάσου με πλεούμενο, είμαι σίγουρη ότι δεν θα σας ξεφύγει!
Για όσους ακόμα δεν έχουν ολοκληρώσει τα πλάνα τους για τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές, προτείνω να πάρετε το γρήγορο δρόμο του αεροπλάνου μέσω Καρπάθου και να την επισκεφτείτε, αξίζει πραγματικά!