Κάπως δυσοίωνα φαίνεται πως ξεκίνησε η φετινή χρονιά για την ιστιοπλοΐα. Από τη μία ο ΙΟΠ, ένας από τους μεγαλύτερους ομίλους, όχι μόνο του Πειραιά, αλλά συνολικά, έμεινε εκτός μητρώου ενώ μετά τα όσα είδαμε να συμβαίνουν στις εκδηλώσεις του Ομίλου για τον αγιασμό των υδάτων την ημέρα των Φώτων κρούουν το καμπανάκι για την πιθανή κομματικοποίηση των Ομίλων και ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον αθλητισμό.
Από την άλλη οι Όμιλοι έχουν σημαντικά προβλήματα να αντιμετωπίσουν σχετικά με τις εγκαταστάσεις τους. Σε αυτά τα προβλήματα με την ευκαιρία της παρουσίας της στην εκδήλωση της κοπής της πίτας του Ναυτικού Ομίλου Ραφήνας Αλκυών αναφέρθηκε και η Πρόεδρος της ΕΙΟ κα Αναστασίου τονίζοντας παράλληλα τις προσπάθειες της Ομοσπονδίας να βρεθεί λύση.
Πιο συγκεκριμένα η κα Αναστασίου αναφέρθηκε στον διωγμό των ομίλων από το φυσικό τους περιβάλλον που δεν είναι άλλο από τη θάλασσα και την παράκτια ζώνη. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας της αναφέρθηκε στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, την ΕΤΑΔ, τα Τουριστικά Ακίνητα, τα Λιμεναρχεία και τα Λιμενικά Ταμεία που όπως φαίνεται δυσχεραίνουν με κάθε πιθανό τρόπο το έργο των Ομίλων και την ανάπτυξη του θαλάσσιου αθλητισμού. Εντύπωση μάλιστα προκαλούν τα όσα ανέφερε σχετικά με τα πρόστιμα και τις δεσμεύσεις των λογαριασμών των Ομίλων από φορείς του δημοσίου, ειδικά δε αν αναλογιστεί κανείς ότι οι 132 αυτοί όμιλοι είναι εγγεγραμμένοι στο αθλητικό μητρώο της ΓΓΑ, είναι δηλαδή καθ’ όλα νόμιμοι στη λειτουργία τους.
Πιο τρανταχτό παράδειγμα όλης αυτής της ιστορίας αποτελεί μάλλον η περίπτωση του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αιγυπτιωτών που σε δύο μέρες από τώρα θα πρέπει να έχει εγκαταλείψει τις εγκαταστάσεις του στον Άγιο Κοσμά, εγκαταστάσεις που θυμίζουμε του δόθηκαν από το ίδιο το κράτος που με αυτό τον τρόπο τίμησε την προσφορά του ΕΝΟ Αλεξανδρείας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Από όλο αυτό το κλίμα δεν λείπει και η κριτική όσον αφορά τις ελληνικές συμμετοχές στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες, αφού όπως φαίνεται η ελληνική ιστιοπλοΐα προσπαθεί ακόμα να ξεπεράσει τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν ήδη από την εποχή των lockdown, αλλά και τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες που σημαίνουν οι αλλαγές στις κλάσεις και τα σκάφη. Σε αυτό δεν μπορεί κανείς βέβαια να μη λάβει υπ’ όψιν και τα έργα και τις πράξεις Αυγενάκη, το ενδιαφέρον του οποίου ως τώρα δείχνει να έχει επικεντρωθεί αποκλειστικά και μόνο στην εκλογική του περιφέρεια. Αν αναλογιστούμε και την μεγάλη απώλεια του ‘συλλόγου των ολυμπιονικών’ στην οποία αναφερθήκαμε στην αρχή, τότε σίγουρα τα πράγματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα.
Ελπιδοφόρα ωστόσο είναι τα μηνύματα που αφορούν την ανάπτυξη, αφού η χώρα μας έχει κατακτήσει την παγκόσμια πρωτιά μεταλλίων στον τομέα αυτό, με τα νέα παιδιά να δείχνουν πως με την επιμονή και την προσπάθεια η κατάκτηση του στόχου είναι εφικτή. Έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι αργά ή γρήγορα τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν κι ότι παρά τα πλήγματα που έχει υποστεί η ιστιοπλοΐα τα τελευταία χρόνια, το μέλλον προβλέπεται λαμπρό.