Από που προέρχεται ο όρος Μετεωρολογία?

H μετεωρολογία είναι η επιστήμη που μελετά την ατμόσφαιρα και τα φαινόμενά της. Ο όρος προέρχεται από τα «Μετεωρολογικά» του Αριστοτέλη, που γράφτηκε περίπου το 340 π.Χ. Ο Αριστοτέλης προσπάθησε να εξηγήσει τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα με ένα φιλοσοφικό τρόπο. Παρ’ όλο που πολλές από τις εικασίες του αποδείχθηκαν λανθασμένες, οι ιδέες του Αριστοτέλη ήταν αποδεκτές για περίπου δύο χιλιάδες χρόνια. Στην πραγματικότητα, η μετεωρολογία ως φυσική επιστήμη γεννήθηκε με την κατασκευή των πρώτων μετεωρολογικών οργάνων, όπως το υγρόμετρο στα μέσα του 15ου αιώνα, το θερμόμετρο στα τέλη του 16ου αιώνα και το βαρόμετρο στα μέσα του 17ου αιώνα. Με τη βοήθεια των παρατηρήσεων των οργάνων, έγιναν οι πρώτες προσπάθειες ερμηνείας των μετεωρολογικών φαινομένων, εφαρμόζοντας τους φυσικούς νόμους που αναπτύσσονταν εκείνη την περίοδο. Με τα όργανα που κατασκευάστηκαν τον 19ο αιώνα, η μετεωρολογία άρχισε να προοδεύει σημαντικά, ενώ η εφεύρεση του τηλέγραφου το 1943 επέτρεψε τη μετάδοση των μετεωρολογικών παρατηρήσεων.

Η κατανόηση της κίνησης του αέρα και των συστημάτων οδήγησε στους πρώτους χάρτες καιρού το 1869, και το 1920 οι έννοιες των αερίων μαζών και των κινήσεων των μετώπων διατυπώθηκαν στην Νορβηγία. Τη δεκαετία του 1940 οι παρατηρήσεις με τα μετεωρολογικά μπαλόνια έδωσαν την εικόνα της τρισδιάστατης ατμόσφαιρας, ενώ τα στρατιωτικά αεροσκάφη ανακάλυψαν την ύπαρξη των αεροχειμάρρων. Ένα σημαντικό βήμα προόδου ήρθε την δεκαετία του 1950, όταν οι εξισώσεις που περιγράφουν τη συμπεριφορά της ατμόσφαιρας εισήχθησαν στα αριθμητικά μοντέλα που έτρεξαν τους πρώτους υπολογιστές. Αυτοί οι υπολογισμοί αποτέλεσαν την αρχή της αριθμητικής πρόγνωσης του καιρού.

Σήμερα η πρόγνωση του καιρού γίνεται με τη βοήθεια σύγχρονων αριθμητικών μοντέλων που λαμβάνουν δεδομένα από πληθώρα παρατηρήσεων από επίγεια όργανα και δορυφόρους μέσα από ένα πολύ εκτεταμένο δίκτυο δεδομένων που όσο θα επεκτείνεται τόσο ακριβέστερη θα γίνεται και η πρόγνωση του καιρού. Στην ενότητα αυτή γίνεται η εισαγωγή σε τρεις από τις βασικές ατμοσφαιρικές παραμέτρους που μελετώνται στη μετεωρολογία και οι οποίες χρησιμοποιούνται στην πρόγνωση του καιρού.

Η πρώτη υποενότητα αφορά στη μελέτη της θερμοκρασίας, η οποία αποτελεί και κύρια παράμετρο του καιρού. Περιγράφεται η ημερήσια και ετήσια πορεία της για διαφορετικές περιοχές της γης, εξηγούνται οι κλίμακες μέτρησής της, και τέλος παρουσιάζονται οι σημαντικότερες μέθοδοι καταγραφής τους και τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τη μέτρησή τους. 8 Στη δεύτερη υποενότητα αναλύεται η υγρασία του αέρα και οι διαφορετικές υγρομετρικές παράμετροι που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της.

Επίσης, παρουσιάζονται οι αρχές μέτρησής της και τα βασικά όργανα καταγραφής. Στην τρίτη υποενότητα παρουσιάζονται τα ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα (υετός) με έμφαση στη βροχή. Συγκεκριμένα, περιγράφεται η χρονική και χωρική κατανομή τους, οι μέθοδοι καταγραφής τους και οι διαφορετικοί τύποι βροχομέτρων.

Επιμέλεια άρθρου: Γιάννης Σταματάκης
Πηγή