Δύο ολόκληρα χρόνια πριν, τον Ιανουάριο το 2021, η μαρίνα Αλίμου ξεκίνησε την λειτουργία της υπό τη νέα Διοίκηση. Κάποιοι είχαμε δεί θετικά την προοπτική της ιδιωτικοποίησης, δύο χρόνια μετά όμως είναι πολλά τα ερωτηματικά που δημιουργούνται σχετικά με την αποτελεσματικότητα του νέου Διαχειριστή.
Η μαρίνα Αλίμου είναι η μεγαλύτερη επαγγελματική μαρίνα της χώρας, αφού εκεί δραστηριοποιούνται οι περισσότεροι επαγγελματίες του yachting. Κι ακόμα και αν παρουσίαζε μία εικόνα εγκατάλειψης, ήταν πολλά τα στοιχεία που παρέμεναν να φανερώνουν την αρχική της αίγλη. Οι μεγάλοι χώροι πρασίνου που είχε, χαρακτηριστικό πολλών δημόσιων κτηρίων μίας άλλης εποχής, ήταν ένα από αυτά.
Το πράσινο μπορεί να έχει παραμείνει, έφυγαν όμως πολλά άλλα που εξυπηρετούσαν κάποιο σκοπό. Κάποια εξ αυτών είχαμε αναφέρει στο άρθρο μας με τίτλο Μαρίνα Αλίμου: πόσο έτοιμη είναι να υποδεχτεί τους ταξιδιώτες; με σημαντικότερες αναφορές στην έλλειψη σκιάστρων και χώρων στους οποίους θα μπορεί κανείς να σβήσει τη δίψα του και να προστατευτεί από τον ήλιο.
Εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός στις μαρίνες ή τον θαλάσσιο τουρισμό για να καταλάβει ότι η σκιά και λίγο παγωμένο νερό είναι τα πλέον απαραίτητα σε μία χώρα με τόσο θερμό κλίμα όσο η Ελλάδα. Ακόμα και τις ημέρες που ο υδράργυρος δεν χτυπά τους, πόσο μάλλον να ξεπερνά, 40°C.
Ίσως όμως όταν είσαι σε ένα κλιματιζόμενο γραφείο να μην σου περνά από το μυαλό ότι οι άλλοι απ’ έξω ζεσταίνονται. Υπάρχει κι αυτό το ενδεχόμενο, γιατί όχι;
Φαίνεται πως η Διαχείριση της μαρίνας είχε λάβει σχετικές οχλήσεις και από τον ΣΙΤΕΣΑΠ, κι έτσι επιδεικνύοντας μοναδικά αντανακλαστικά, σχεδόν δύο χρόνια μετά, εν μέσω μίας πολύ δύσκολης για τον τουρισμό χρονιά και με τον υδράργυρο να αναμένεται να φτάσει τα επίπεδα της Κολάσεως αυτές τις ημέρες, πήρε τη γενναία απόφαση να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Όχι, όχι… δεν θα βάλει κάποια πέργκολα, δεν θα επιτρέψει στο Skippers την επαναλειτουργία του ούτε θα τοποθετήσει κάποιο παγκάκι.
Θα επιτρέψει όμως στους επαγγελματίες που δεν τελικά αποφάσισαν να μην πεθάνουν ούτε φέτος απ’ τη ζέστη, να νοικιάσουν ομπρέλες! Μάλιστα τους εξασφάλισε και έκπτωση στην αρχική τιμή! Πραγματικά ποιός μπορεί να μην αισθάνεται ευγνωμοσύνη απέναντι σε αυτή τη μεγαλοκαρδία και δέος στο μεγαλείο του επαγγελματισμού;;;
Για να το πούμε αλλιώς, δεν φτάνει που η μαρίνα διπλασίασε τις τιμές ελλιμενισμού με το καλημέρα, μετακυλίει και το κόστος των δικών της ελλείψεων στους επαγγαλματίες!
Εντάξει, ξέρουμε… ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα δεν είναι και πάντα τόσο ιδιωτικός, μια κρατική πλάτη πάντα χρειάζεται, αλλά εδώ μιλάμε για περίπτωση φαινόμενο.
Κάπου έχουμε μπερδευτεί. Δεν σταμάτησε ο χρόνος με την ιδιωτικοποίηση. Η μαρίνα ήταν και συνεχίζει να είναι σε λειτουργία και η διαχειρίστρια εταιρεία θα πρέπει να το καταλάβει κάποτε αυτό και να δημιουργήσει το ανάλογο περιβάλλον. Πολύ απλά δεν μπορεί στην Ευρώπη εν έτει 2023 μία μαρίνα να λειτουργεί υπό συνθήκες που προσομοιάζουν με αυτές του Κατάρ.
Για να μην είμαστε άδικοι, επέτρεψαν και τη λειτουργία καντινών έξω από τον παλιό χώρο του Skippers. Αν δεν ξέραμε θα λέγαμε ότι είναι déjà vu, ότι κάπου τα έχουμε ξαναζήσει όλα αυτά.
Αν έχουν χιούμορ ίσως του χρόνου βάλουν και φανάρια έξω απ’ τις προβλήτες 6 και 7.
Όλα τα περιμένουμε.